بلبل نوا
لغتنامه دهخدا
بلبل نوا. [ ب ُ ب ُ ن َ ] (ص مرکب ) خوشخوان مانند بلبل . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) :
نواپرداز گر نبود صریر خامه ٔ مخلص
که دیگر بر سر شور آورد بلبل نوایان را.
نواپرداز گر نبود صریر خامه ٔ مخلص
که دیگر بر سر شور آورد بلبل نوایان را.
مخلص (از آنندراج ).