بلتعانیلغتنامه دهخدابلتعانی . [ ب َ ت َ ] (ع ص ) آنکه به تکلف ظرافت و زیرکی نماید و چیزی از آن نداشته باشد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مُتبلتِع. و رجوع به متبلتع شود.
