بلخاءلغتنامه دهخدابلخاء. [ ب َ ] (ع ص ) مؤنث أبلخ . زن گول . (منتهی الارب ). زن احمق . (از ذیل اقرب الموارد از لسان ). || زن متکبر. (از اقرب الموارد).
