بلغنلغتنامه دهخدابلغن . [ ب ِ ل َ ] (ع اِمص ) بلاغت . || (ص ) نمام و سخن چین . و شخصی که سخن برخی از مردم را نزد برخی دیگر برد. (از ذیل اقرب الموارد از لسان ).
