بلغین

بلغین . [ ب ِ ل َ/ ب ُ ل َ ] (ع اِ) بلا و سختی و داهیه ، و از آن جمله است قول عایشه به امیرالمؤمنین علی (ع ): بلغت منا بلغین . و اعراب آن گاهی بر نون ظاهر میشود و گاهی بر یاء. (منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد از لسان ).
- بلغ به البلغین ؛ در ناسزاگویی و آزار او به نهایت رسید. (از ذیل اقرب الموارد از لسان ).