بلمه

بلمه . [ ب َ م َ/ م ِ ] (ص ) مردم ریش دراز. (برهان ). درازریش . (غیاث ). ریشو. لحیانی . ریش تپه . بزرگ ریش . بامه :
تیزی که چون کواکب منفضه (؟) گاه رجم
با ریش بلمه ٔ شب تیره قران کند.

کمال اسماعیل .

آنچه کوسه داند از خانه ٔ کسان
بلمه از خانه ٔ خودش کی داندآن .

مولوی .

کوسه هان تا نگیری ریش بلمه درنبرد
هندوی ترکی بیاموز آن ملک تمغاج را.

مولوی .

و رجوع به بلمه ریش شود.