بلنسی

بلنسی . [ ب َ ل َ سی ی ] (اِخ ) سعدالخیربن محمدبن سهل بن سعد انصاری بلنسی ، مکنی به ابوالحسن . فقیه و محدث قرن پنجم وششم هَ . ق . وی مسافرتهای بسیاری کرد و تا چین هم رسید بدین جهت لقب صینی هم به او داده اند. سرانجام دربغداد سکنی گزید و بسال 541 هَ . ق . در آنجا درگذشت . (از معجم البلدان ) (از اللباب فی تهذیب الانساب ).