بلکالغتنامه دهخدابلکا. [ ب ِ ] (ترکی ، ص ، اِ) دانا. (شرفنامه ٔ منیری ). حکیم و دانشمند. (دیوان لغات الترک از حاشیه ٔ تاریخ بیهقی چ فیاض ص 155). بلگا. و رجوع به بلگا شود. || اشتربچه . (شرفنامه ٔ منیری ).
