بلک

بلک . [ ب ُ ل ُ ] (ص ) چشم بزرگ برآمده . (برهان ) (هفت قلزم ) (آنندراج ) :
پی نظاره ٔ بزمت که باغ فردوس است
بلک شده همه را دیده چون سر انگور.

بدر جاجرمی .