بنات الاذنلغتنامه دهخدابنات الاذن . [ ب َ تُل ْ اُ ذُ ] (ع اِ مرکب ) آماسهای بن گوش . (یادداشت مرحوم دهخدا): آماسهائی که اندر بن گوش افتد طبیبان آن را به تازی بنات الاذن گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
