بنات طمارلغتنامه دهخدابنات طمار. [ ب َ ت ُ طَ ] (ع اِ مرکب ) کسی که راه گم کند. و کسی که آرزوهای طولانی دارد که به آن نرسد. (از المرصع). || سختی و داهیة. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد).
