بناکاریلغتنامه دهخدابناکاری . [ ب َن ْ نا ] (حامص مرکب )بناسازی . خانه ٔ ساختمانی که بنّایان سازند فروختن را و در آن چنان که باید استواری بنا رعایت نمی شود.
