بنت الجبللغتنامه دهخدابنت الجبل . [ ب ِتُل ْ ج َ ب َ ] (ع اِ مرکب ) هضبة و صخره را گویند. || ماری که افسون در وی اثر نکند. || داهیه . || قوس و کمان . (از المرصع).