بنیان کن

بنیان کن . [ ب ُ ک َ ] (نف مرکب ) خانه برانداز. ویران کننده ٔ خانه و بنا :
نخست باید بستن مسیل چشمه ٔ آب
که رفته رفته شود چشمه سیل بنیان کن .

قاآنی .