بهاره

بهاره . [ ب َ رَ / رِ ] (ص نسبی ) گندم و غلات دیگر که در فصل بهار کارند. (فرهنگ فارسی معین ). مقابل پائیزه ... منسوب به بهار. بهاری : کشت بهاره . (فرهنگ فارسی معین ).
- بهاره برای کسی کاشتن ؛ وعده های بسیار به او دادن . (یادداشت بخط مؤلف ).
|| (اِ) گروه زنبوران عسل . (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).