بهاریه

بهاریه . [ ب َ ری ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ) (معرب از فارسی ). منسوب به بهار. ربیعیة. (فرهنگ فارسی معین ). || (اِ) شعرهایی که در وصف بهار گویند. (یادداشت بخط مؤلف ). اشعاری که درباره ٔ بهار گفته شود. ج ، بهاریات . توضیح اینکه ، این کلمه مرکب است از «بهار» فارسی که به علامت نسبت عربی ملحق شده و غیرفصیح است . (فرهنگ فارسی معین ).