بهرمة
لغتنامه دهخدا
بهرمة. [ ب َ رَ م َ ] (ع اِ) شکوفه . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : اعجبتنی بهرمة النور؛ ای زهره . (اقرب الموارد). || عبادت برهمنان هند. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
