بهره بردنلغتنامه دهخدابهره بردن . [ ب َ رَ / رِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) سود بردن . نصیب یافتن . فائده یافتن : پراکنده در دست هر موبدی از او بهره ای برده هر بخردی .فردوسی .
