بهشتی صورت

بهشتی صورت . [ ب ِ هَِ رَ ] (ص مرکب ) آنکه صورتی تر و تازه دارد. بهشتی روی . زیبا :
بهشتی صورتی در جوف محمل
چو برجی کآفتابش در میانست .

سعدی .