بهیدانهلغتنامه دهخدابهیدانه . [ ب ِ ن َ / ن ِ ] (اِمرکب ) دانه ٔ بهی که نام میوه ٔ ولایتی است ، بارد و رطب در درجه ٔ دوم ، سرفه ٔ حاد و تب را مفید و مضعف معده . (آنندراج ) (غیاث ). رجوع به بهدانه و به دانه شود.
