بوادیلغتنامه دهخدابوادی . [ ب َ] (ع اِ) ج ِ بادیة. (آنندراج ) (غیاث ) (ناظم الاطباء). ج ِ بادیه . صحراها. (فرهنگ فارسی معین ) : زنهار خواست تا مگر عواری آن هول و بوادی آن حول بتضرع و ابتهال به زوال رساند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).
