بوزاگریلغتنامه دهخدابوزاگری . [ گ َ ] (حامص مرکب ) کسی که بوزه میسازد. شغل بوزه سازی و بوزه فروشی . (ناظم الاطباء). عمل و شغل بوزاگر، بوزه سازی و بوزه فروشی . (فرهنگ فارسی معین ).
