ترجمه مقاله

بوزینه

لغت‌نامه دهخدا

بوزینه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) میمون را گویند. (برهان ). کنیت میمون که آنرا بفارسی کپی خوانند. بوزینه مخفف ابوزینه . (از غیاث ) (آنندراج ). پهنانه . (فرهنگ اسدی ). ابوخالد.ابوحبیب . ابوخلف . ابوزنه . ابوقشه . ابوقیس . (المرصع). کپی . قرد. حمدونه . شادی . بوزنه . (یادداشت بخط مؤلف ) : هرکه بتکلیف کاری کند که سزای آن نباشد بدو آن رسد که بدان بوزینه رسید. (کلیله و دمنه ). بوزینه بر چوب نشست و بریدن گرفت . (کلیله و دمنه ).
کافران اندر مری بوزینه طبع
آفتی آمد درون سینه طبع.

مولوی .


پس خدا آن قوم رابوزینه کرد
چون که عهد خود شکستند از نبرد.

مولوی .


- امثال :
بوزینه را با درودگری چه کار .
رجوع به بوزنه و بوزنینه وامثال و حکم دهخدا شود.
ترجمه مقاله