بومکندلغتنامه دهخدابومکند. [ ک َ ] (اِ مرکب ) خانه ای را گویند که در زیر زمین کنند بجهت گوسفندان و مسافران . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (ناظم الاطباء). جایی که در زیر زمین کنند بجهت مسافران و گوسفندان . (فرهنگ فارسی معین ).
