ترجمه مقاله

بپا

لغت‌نامه دهخدا

بپا. [ ب ِ ] (ص مرکب ) مستقر. برجای . ایستاه . مقیم . برپای . بپای .
- بپا باش ؛ برخیز. بایست . (از ناظم الاطباء). رجوع به بپای شود.
- بپا بودن ؛ برقرار بودن . برجا بودن . ایستاده بودن .
ترجمه مقاله