بچه دخترلغتنامه دهخدابچه دختر. [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ دُ ت َ ] (اِ مرکب ) دختربچه . دختر کوچک و خردسال . (ناظم الاطباء). || دختر بچه . مقابل پسر بچه . کودک مادینه .
