بچه کشیلغتنامه دهخدابچه کشی . [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل و حالت بچه کش . بارداری . آبستنی . (ناظم الاطباء). || تربیت و نگاهداری جنس ماده برای فرزند زادن و بچه گرفتن از آن .
