بژملغتنامه دهخدابژم . [ ب َ ] (اِ) پژم . پژ. رجوع به پژ و پَژْم شود. این کلمه مزید مؤخر امکنه آید مانند: بیرون بژم ، میان بژم ،کوه بژم ، کیوان بژم ، کوهستان دوبژم ، و مزید مقدم : بژم عباس کوتی و بژم موسی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
