بکار آوردن

بکار آوردن . [ ب ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) استعمال کردن . (ناظم الاطباء: بکار) :
وزین در نیز شاپور خردمند
بکار آورد با او نکته ای چند.

نظامی .

|| بجا آوردن و انجام دادن . (ناظم الاطباء ذیل بکار) :
کنون اندرین هم بکار آورم
برو بر فراوان نگار آورم .

فردوسی .

بد فعل و عوان گرچه شود دوست به آخر
هم بر تو به کار آرد یک روز عوانیش .

ناصرخسرو.

|| کشتن و قتل کردن . (ناظم الاطباء ذیل بکار).