بکاسه و نمک محتاج شدن

بکاسه ونمک محتاج شدن . [ ب ِ س َ / س ِ وَ ن َ م َ م ُ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از کمال نکبت و افلاس . (آنندراج ). و رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 26 شود :
حسود را ز حسد بس همین قدر که بود
بکاسه و نمک چشم شور خود محتاج .

اثر (از آنندراج ).