بیت ا
لغت‌نامه دهخدا
بیت ا. [ ب َ تُل ْ لاه ] (اِخ ) بیت الحرام . (آنندراج ). کعب . بیت اﷲ الحرام زاده اﷲ تشریفاً و تعظیماً. (منتهی الارب ). بیت الدعا. (مجموعه ٔ مترادفات ص 342). بیت العتیق . خانه ٔ خدای که خانه ٔ کعبه باشد. (ناظم الاطباء) :
بگردانم ز بیت اﷲ قبله
به بیت المقدس و محراب اقصی .
باقطار خوک در بیت المقدس پا منه
با سپاه پیل بردرگاه بیت اﷲ میا.
از طرف بیت اﷲ بولایت مازندران رسیدند. (انیس الطالبین ). رجوع به بیت الحرام و بیت الحرم و کعبه و مکه شود.
بگردانم ز بیت اﷲ قبله
به بیت المقدس و محراب اقصی .
خاقانی .
باقطار خوک در بیت المقدس پا منه
با سپاه پیل بردرگاه بیت اﷲ میا.
خاقانی .
از طرف بیت اﷲ بولایت مازندران رسیدند. (انیس الطالبین ). رجوع به بیت الحرام و بیت الحرم و کعبه و مکه شود.
