بیحضوری

بیحضوری . [ ح ُ ] (حامص مرکب ) بیماری و ناتوانی زیرا که موجب قصور و عبادت و معاش است . (غیاث ). || جمعیت خاطر و فراغ دل نداشتن ، چه حضورشکفتگی و خرمی است . (آنندراج ). اضطراب . || خشم . || آزردگی . || غفلت . || نقصان یافتن هوش و حواس . (ناظم الاطباء).