بیخست

بیخست . [ ب َ / ب ِ خ َ / خ ُ ] (ن مف مرخم ) بیخشت . پیخست . بی خوشت . از بن برکنده بود بیکبارگی . (فرهنگ اسدی نخجوانی ) (یادداشت بخط مؤلف ) :
اف ز چونین حقیر بی هنر از عقل
جان ز تن آن خسیس بادا بیخست .

غیاثی (یادداشت بخط مؤلف ).

رجوع به پیخست شود.