بیدادپیشه
لغتنامه دهخدا
بیدادپیشه . [ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) که بیداد و ظلم پیشه دارد. ستم پیشه . بیدادکیش . ظلم کننده و ستم کننده . (ناظم الاطباء) :
دو بیدادپیشه به پیش اندرون
به بیداد خود شاه را رهنمون .
دو بیدادپیشه به پیش اندرون
به بیداد خود شاه را رهنمون .
نظامی .