بیدخةلغتنامه دهخدابیدخة. [ب َ دَ خ َ ] (ع ص ) فربه : امراءة بیدخة؛ زن فربه باگوشت . (منتهی الارب ). امراءة بیدخة تارة (فربه ) لغة حمیریة. (از ذیل اقرب از تاج العروس ) (از لسان العرب ).