بیدماغیلغتنامه دهخدابیدماغی . [ دِ / دَ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بیدماغ . بی التفاتی طبیعت که بعد از ضبط خشم بهم میرسد. (غیاث ) (آنندراج ). || بی صبری و ناشکیبائی . || بی حالتی . (ناظم الاطباء). افسردگی . رجوع به بی دماغ شود.
