بیدپای

بیدپای . (اِخ ) (پیلپای ) نام برهمن افسانه ای که داستانهای قدیم هند را بازگو میکرد. اسم وی در کلیله و دمنه آمده است . (فرهنگ فارسی معین ). بمعنی بیدبا. (آنندراج ). یکی از حکمای هند از ندمای دابشلیم . (ناظم الاطباء). رجوع به بیدبا و بیدپا و رجوع به یشتها ج 2 ص 35 و تاریخ ایران باستان ج 3 ص 2324 (حاشیه ) و شرح حال رودکی ص 587، 523، 845، 856، 882، 886 و 910 شود.