بیدینی
لغتنامه دهخدا
بیدینی . (حامص مرکب ) حالت بی دین . لامذهبی . بی کیشی . مقابل دینداری :
بدین از خری دور باش و بدان
که بیدینی ای پور بیشک خریست .
گر امانت بسلامت ببرم باکی نیست
بیدلی سهل بود گر نبود بیدینی .
بدین از خری دور باش و بدان
که بیدینی ای پور بیشک خریست .
ناصرخسرو.
گر امانت بسلامت ببرم باکی نیست
بیدلی سهل بود گر نبود بیدینی .
حافظ.