بیشی جستن
لغت‌نامه دهخدا
بیشی جستن . [ ج ُ ت َ ] (مص مرکب ) افزون خواستن . زیادت خواستن . کثرت طلبیدن :
چنین پاسخ آورد هومان بدوی
که بیشی نه خوبست بیشی مجوی .
بخور آنچه داری و بیشی مجوی
که از آز کاهد همی آبروی .
چنین پاسخ آورد هومان بدوی
که بیشی نه خوبست بیشی مجوی .
فردوسی .
بخور آنچه داری و بیشی مجوی
که از آز کاهد همی آبروی .
فردوسی .
