بیش کین
لغت‌نامه دهخدا
بیش کین . (ص مرکب ) بسیارکینه . سخت کینه توز. سخت کینه ور. که کینه بسیار دارد :
چرا بیش کین خواند او را سپهر
که هست از دگر خسروان بیش مهر.
بداندیش کم مهر و او بیش کین .
چرا بیش کین خواند او را سپهر
که هست از دگر خسروان بیش مهر.
نظامی .
بداندیش کم مهر و او بیش کین .
نظامی .
