بیش دان
لغت‌نامه دهخدا
بیش دان . (نف مرکب ) بسیاردان . علامه :
شنیدم ز دانش پژوهان درست
که تیر و کمان او نهاد از نخست
هم از نامه ٔ بیش دانان سخن
شنیدم که جم ساخت هر دو ز بن .
شنیدم ز دانش پژوهان درست
که تیر و کمان او نهاد از نخست
هم از نامه ٔ بیش دانان سخن
شنیدم که جم ساخت هر دو ز بن .
اسدی .
