بیظلغتنامه دهخدابیظ. [ ب َ ] (ع مص )فربه شدن پس از لاغری . بوظ (معتل العین واوی ). (از اقرب الموارد) (از لسان العرب ). رجوع به بوظ شود. || بوظ. افکندن مرد منی را در زهدان . (از لسان العرب ). افکندن آب را در زهدان . (یادداشت مؤلف ).
