بیعت شکستن

بیعت شکستن . [ ب َ / ب ِ ع َ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) نقض کردن بیعت . برگشتن از بیعت :
از ملکان ، عهد تو هرکه شکست از نخست
مذهب باطل گرفت بیعت داور شکست .

انوری .