بیم آمدن

بیم آمدن . [ م َ دَ ] (مص مرکب ) ترس عارض شدن . بیم روی آوردن . ترسیدن از چیزی . مقابل بیم نیامدن و نترسیدن و پروا نکردن :
جان من از روزگار برتر شد
بیم نیاید ز روزگار مرا.

ناصرخسرو.