بیهوده کوش . [ دَ / دِ ] (نف مرکب ) بی فایده کوشش کننده . کنایه از ناتوان و غیرقادر به انجام کار : مکن ای جهاندار و بازآر هوش پشیمان شود مرد بیهوده کوش . فردوسی .

بیهوده کوش

کوش

هم کوش

بیهوده کاری

چاره کوش

سخت کوش

سست کوش

مافنگی

نامه بستن

باسن

اسم مکان

نخودبریز

زیابوم ساخته‏ها

لغت‌نامه دهخدا