بیکبار

بیکبار. [ ب ِ ی َ / ی ِ ] (ق مرکب ) (از: ب + یک + بار) ناگاه . (آنندراج ). یکبارگی و ناگاه . بی خبر. دفعتاً. (ناظم الاطباء). || یکباره . بالتّمام :
از بند شبانروزی بیرون نهلدْشان
تا خون برود از تنشان پاک بیکبار.

منوچهری (دیوان ص 155).