بی فرجام

بی فرجام . [ ف َ ] (ص مرکب ) (از: بی + فرجام ) بدعاقبت :
سگ در این روزگار بی فرجام
بر چنین مهتری شرف دارد
در قلم داشتن فلاح نماند
خنک آنرا که چنگ و دف دارد.

ابوطاهر خاتونی .

|| جاوید. بی پایان : مملکتی تا ابد جاوید باشد بی فرجام . (ترجمه ٔ دیاتسارون ص 10). رجوع به فرجام شود.