بی معنا
لغتنامه دهخدا
بی معنا. [ م َ ] (ص مرکب ) (از: بی + معنا = معنی عربی ) بی معنی :
چون طوطیان شنوده همی گویی
تو بربطی بگفتن بی معنا.
رجوع به بی معنی ، معنا و معنی شود.
چون طوطیان شنوده همی گویی
تو بربطی بگفتن بی معنا.
ناصرخسرو.
رجوع به بی معنی ، معنا و معنی شود.
