بی طمعیلغتنامه دهخدابی طمعی . [ طَ م َ] (حامص مرکب ) بی غرضی . صدق و خلوص نیت : کمال دوستی آمد ز دوست بی طمعی چه قیمت آرد آن مهر کش بها باشد.(اسرارالتوحید).
