بی مادر

بی مادر. [ دَ ] (ص مرکب ) (از: بی + مادر) که مادر از دست داده باشد. که مادر ندارد. که مادر او مرده باشد. در تداول فارسی زبانان یتیم : یَتم ، یُتم ؛ بی مادر شدن چهارپای . (تاج المصادر). کَلالَة؛ بی مادر و فرزند شدن . (تاج المصادر) :
دگر کودکانی که بی مادرند
زنانی که بی شوی و بی چادرند.

فردوسی .

رجوع به مادر و بی پدر و مادر شود.